Hallo lieve dierenvrienden,
Sinds donderdag 29 maart 2018 heb ik Diva ontmoet in het asiel en na goedkeuring mocht ik haar meenemen naar Zwolle toe…wauw wat geweldig,.. de hele weg naar mijn huis toe heeft zij klaaglijk lopen miauwen, totdat het moment dat ik de bench in de huiskamer plaatste en opende….hoera daar was ze dan….meteen ging ze op verkenning uit en zat al heerlijk te spinnen..dat klonk mij als muziek in de oren…een zucht van verlichting slaak je dan maar dat gevoel kennen jullie vast. Het is een geweldig lieve poes, grappig, speels, aanhankelijk, en de nachten werden kort want madam ging alles verkennen en dat is heerlijk in het donker toch? ik heb weinig ervaring met poesen, want vorig jaar is mijn hondje overleden en toen kwam de kater van de buurman langs, elke dag uren en uren en zo begon mijn liefde te ontwaken voor katten…hij verhuisde en het huis was zo stil zonder huisdier en dat begon aan mij te knagen…mijn zus vond dit mooie asiel in Brammelo via de website wat ook nog eens duidelijk en goed verzorgd is, mijn complimenten hiervoor..ook wil ik hierbij de vorige eigenaar bedanken, want zonder goede zorg en liefde was dit niet zo’n fijn huisdier geworden, super bedankt en ook voor de geweldige zorg van het dierenpension want die hebben het enorm druk om zo’n opvang voor alle dieren mogelijk te maken….chapeau!….
Ik heb haar de naam Sita gegeven want ik vindt haar gracieus en temperamentvol, een lady naar mijn hart…
ze maakt het goed, ze wil echter dolgraag naar buiten maar daar moet ze toch nog even op wachten….verlangend kijkt ze naar buiten maar ze accepteert dat het niet kan…ik had al geprobeerd om een halsbandje om te doen en haar buiten te zetten aan een riem…toen dat bijna lukte trok ze haar koppie terug en stond ik met het bandje in de handen….ze wilde net een duik nemen naar het hoogste punt van de schutting, maar gelukkig was ik er ook pijlsnel bij om haar op te tillen…hoppa naar binnen toe…een volgende keer beter….ik kon er wel om lachen…fantastisch toch dat ze dat doet, de buitenlucht linkt naar haar dus ik geef haar geen ongelijk…beneden kan ze voor het raam liggen in de vensterbank waar ze kijkt naar de duiven en de vogels die er komen…aan de keukenkant kan ze ook naar buiten kijken en ga zo maar door…af en toe spelen we even met een speeltje, zelfs de tennisbal vindt ze leuk om er met haar poot tegen aan te tikken…een vrouwelijke Rinaldo zullen we maar zeggen…..tot zover de info….ik kom af en toe eens langs met een klein verslagje…ik ben blij met haar en zal er goed voor zorgen..een prettige dag gewenst voor allen die dit lezen….

Een hartelijke groet van Beppie en een knipoog van Sita……